Spoiwo mineralne

Spoiwo mineralne jest materiałem wiążącym, otrzymywanym w wyniku wypalania i mielenia surowców mineralnych, którymi najczęściej są skały osadowe. Materiały te w połączeniu z wodą wchodzą w reakcje chemiczne, a w ich wyniku następuje proces wiązania oraz twardnienia.

Ze względu na sposób zachowania się w środowisku wodnym podczas twardnienia, spoiwa mineralne dzielą się na hydrauliczne i powietrzne. Spoiwa powietrzne charakteryzują się tym, że uzyskują odpowiednią wytrzymałość mechaniczną jedynie podczas działania powietrza.

Zalicza się do nich gips, cement anhydrytowy, wapno, spoiwo magnezjowe, spoiwo krzemianowe ze szkłem wodnym, cementy oraz wapno hydrauliczne. Spoiwa powietrzne należą do najstarszych spoiw budowlanych na świecie – gips był znany już w czasach starożytnego Egiptu.

Stosowano go także w Mezopotamii, starożytnej Grecji oraz Rzymie. Jeśli chodzi o spoiwa hydrauliczne, to znano je prawdopodobnie w czasach starożytnego Rzymu.

Po upadku państwa Rzymskiego przez długi czas nie podejmowano prób używania innych spoiw niż gips czy wapno. Spoiwa hydrauliczne zaczęto produkować po wielu różnorodnych próbach – w Anglii w 1796 roku.